Vooruitblik op het congres - interview met dagvoorzitter Phyllis Döll
Phyllis Döll is onze dagvoorzitter tijdens het congres op 8 maart. Zij is zorgondernemer, systeemtherapeut NVRG, gespecialiseerd in transculturele systeemtherapie, trainer, dagvoorzitter en gastspreker. We zijn erg blij dat zij als gids zal dienen tijdens deze betekenisvolle reis. We hebben een interview met haar, waarin ze zichzelf voorstelt en vooruitblikt op het congres.
Door Rikke Vrieling
Phyllis, zou je jezelf kunnen voorstellen?
Mijn naam is Phyllis Döll. Ik ben geboren in Ghana en opgeroeid in Nederland. Ik ben dochter, moeder, vrouw van kleur en partner van. Mijn identiteit is geen vaststaand feit, het varieert in relatie tot anderen. Ik zie mijzelf als wereldburger. Vaak voel ik me Ghanees, maar afhankelijk van waar ik ben identificeer ik mezelf ook weer als Nederlandse of Europeaan. Wie ik ben is afhankelijk van mijn omgeving.
En ik ben zoals je weet hulpverlener. Dat zit echt in mij. Als systeemtherapeut luister ik vooral, neem ik de rol aan van verbinder en geef ik mensen inzicht in onderwerpen waar ze zelf mee komen. Maar daarnaast haal ik energie uit het overdragen van informatie. Dat doe ik als opleider onder ander bij Civil Care en KING Nascholing. In die rol kan ik weer een ander deel van mijzelf laten zien. Je kunt me zien als een taart die bestaat uit heel veel partjes.
Eigenlijk zie ik het congres ook als een grote taart. Het is een grote verjaardag, waarbij we met zijn allen kunnen proeven van de grote taart die we met elkaar zijn. Het is mooi dat we de diversiteit tijdens het congres met elkaar kunnen vieren. Maar niet alleen tijdens het congres. Het is ook iets waar we iedere dag bewust van kunnen zijn en deel aan kunnen nemen.
Je bent zelf transcultureel systeemtherapeut. Zou je iets kunnen vertellen over je eigen praktijk?
Ik heb een eigen praktijk in de buurt van de studentenwijk Uilenstede in Amstelveen. Mijn praktijk heet Phyllisofie. Vaak krijg ik de vraag: waarom heb je deze naam gekozen? Moet je de naam van de praktijk niet aanpassen, zodat iedereen weet dat het om systeemtherapie gaat? Ik heb ervoor gekozen dat niet te doen. Het is namelijk wie ik ben. De naam van de praktijk is een samenvoeging van mijn namen en het klinkt leuk!
In mijn praktijk zie ik naast voornamelijk bi-culturele stellen, regelmatig Amerikaanse studenten. Vaak denken we bij transculturele therapie niet aan deze groep. Het gaat immers om een geprivilegieerde groep die zich in het thuisland uitstekend weet te redden. Maar in Nederland komen ze er ineens achter dat ze tot een minderheid behoren. Ze komen terecht in een klein landje waar zij de uitzondering zijn. Het is interessant om te zien hoe zij daarmee omgaan. De één sluit zich op en de ander verkent de stad en probeert de cultuur tot zich te nemen. Ik probeer te achterhalen welke ‘coping’ ze hebben meegekregen en hoe ze zich daarmee redden in Nederland. Het laat zien dat context ontzettend belangrijk is.
Het congres gaat aandacht besteden onder andere aan gender inclusiviteit, seksuele diversiteit en transcultureel werken. Waarom is het belangrijk dat deze onderwerpen het podium krijgen?
Het is belangrijk dat iedere therapeut voldoende bagage heeft over deze onderwerpen. Het zou standaard onderdeel moeten zijn van het lespakket van de therapeut. Dat is lang niet altijd het geval. Bij ieder gezin dat je spreekt is sprake van in- en uitsluitingsmechanismen. En dat is eigenlijk waar we het over hebben wanneer we spreken over (gender) inclusiviteit en (seksuele) diversiteit. Iedere therapeut zal dat herkennen.
Daarnaast voelt het als erkenning dat de NVRG aandacht geeft aan deze onderwerpen. Diversiteit op het vlak van gender, seksualiteit en cultuur krijgt een podium. In het Engels zou men zeggen: ‘we get a seat at the table’. Iedereen hoort erbij en iedereen wordt gezien. Het is interessant om te zien dat mensen vaak hard hun best doen om uniek te zijn, terwijl in wezen iedereen enorm op elkaar lijkt. Meer dan we denken en misschien wel willen. Het congres is een mooie ingang dat te laten zien. De vreemde ander blijkt niet zo anders te zijn dan jijzelf.
Naar welk deel van het congres kijk je het meest uit?
Marie Rose Moro uiteraard! Ik denk dat iedereen ernaar uitkijkt om haar te zien en te horen. Ze is een grootheid. Ik vind het heerlijk en rustgevend om naar haar te luisteren.
Daarnaast verheug ik mij op de parallelsessie die ik ga bezoeken gegeven door Caroline Verheijde. De naam van de sessie vind ik enorm inspirerend: de omgeving van de mens is de medemens.
Waarom raad je iedereen aan om naar het congres te gaan?
Het congres is een geweldig moment om elkaar te kunnen zien en voelen. De gezamenlijkheid staat voor mij voorop. Elkaar weer ontmoeten, samen leren en samen ervaren. Iedereen is bij elkaar. Geweldig!
Lees hier het interview met Phyllis Döll in Augeo Magazine juni 2023
Het NVRG-congres vindt plaats op vrijdag 8 maart. Wil je meer informatie over het congres? Ga dan naar de congreswebsite.