Salvatore Vitale en Edith de Wolf

1.2. Verbindend werken in groepen: Werken met het interpersoonlijke model van Yalom & Leszcz

Salvatore Vitale & Edith de Wolf

Mesoniveau

In deze workshop ligt de focus op het verbindend werken in verschillende groepen met behulp van het model van Yalom & Leszcz. Hun interpersoonlijke groepstherapie is geheel gebaseerd op het leren van elkaar en de hier en nu interacties die daarvoor worden benut. Dit geldt voor groepen in brede zin zoals therapiegroepen, teams, afdelingen, organisaties en de samenleving. Groepspsychotherapie in Nederland maakt gebruik van groepsdynamica en het interpersoonlijke model van Yalom & Leszcz.

Een belangrijk onderdeel van het werken met groepen is het verbinden van mensen en het overbruggen van verschillende perspectieven. Tijdens de workshop zal aan de hand van een theoretische inleiding en videomateriaal geoefend worden met het werken in het hier-en-nu en interpersoonlijke interventies met als doel groepsleden met elkaar te verbinden. Men leert te werken in het hier-en-nu en interpersoonlijke- en cohesiebevorderende interventies toe te passen in eigen groepen, teams, systemen en organisaties.

Salvatore Vitale, Phd is klinisch psycholoog, psychotherapeut, specialistisch groepstherapeut NVGP, cursusgever en supervisor NVGP en NVP. Daarnaast is hij hoofdredacteur van het tijdschrift Groepen, uitgegeven door de NVGP. Hij is werkzaam in eigen praktijk in Leiden.

Edith de Wolf is klinisch psycholoog, psychotherapeut, specialistisch groepstherapeut NVGP, cursusgever en supervisor NVGP en NVP. Zij is werkzaam bij GGZ Breburg.

Albert Gast

1.3. Het vinden van een gezamenlijke hefboom voor verandering

Albert Gast

Mesoniveau

Tijdens deze interactieve parallelsessie werken de deelnemers in groepen aan een casus, die hun lenigheid in omgang met verschillende perspectieven test. De casus heeft een actueel en uitdagend thema op het snijvlak tussen jeugdzorg en volwassenenzorg. Dit proces omvat namelijk verschillende betrokken partijen, elk met een unieke rol en perspectief op dit onderwerp.

Als deelnemer ga je creatief aan de slag met behulp van een methodiek die het systeemdenken combineert met design thinking, een proces dat gebruikt wordt om complexe problemen op te lossen. De deelnemers definiëren een kernuitdaging, een gemeenschappelijk doel en een oplossingsrichting. Deze werkwijze kan na de workshop van nut zijn bij eigen casuïstiek en leiden tot gezamenlijke veranderingen in een systeem.

Albert Gast is senior onderzoeker aan de Hogeschool Rotterdam, promovendus aan de TU Delft, en design consultant bij Think+DO. Hij richt zich op systeemuitdagingen waarbij multi-stakeholders, technologie en processen met elkaar verbonden worden. Daarnaast was Albert universitair docent aan de TU Delft. Zijn promotieonderzoek richt zich op paradoxen (botsende perspectieven) in innovatieprocessen en hoe verbindingen kunnen worden gelegd door middel van sensemaking.

Sabine Vermeire

1.4. Uitdagingen van onze tijd ontrafelen en weven van veerkracht
Speelse samenwerkingen met kinderen, families en netwerken

Sabine Vermeire

Mesoniveau

In tijden van onzekerheid, onvoorspelbaarheid en toenemende complexiteit dendert een ‘overload’ aan informatie en ‘snapshot’ nieuws onze gezinnen en families binnen. De huidige maatschappelijke dynamieken dagen gezinnen uit en zetten gezinsrelaties onder druk. De samenlevingsvormen en gezinnen zelf veranderen snel van uitzicht, nochtans blijven we ‘het gezin’ beschouwen als ‘de hoeksteen’ van de samenleving. Hoe kunnen we oog hebben voor, en spreken over deze complexiteiten die zich soms op pijnlijke wijze in het leven van jongeren en gezinnen nestelen en ons als hulpverleners confronteren met vastlopende, ernstige problematiek?

Als co-researchers nodigen we kinderen, jongeren, hun families en netwerken uit om op speelse wijze bij te dragen aan het ontrafelen van de tentakels van deze uitdagingen. We zijn op zoek naar 'out of the box' tegengif voor hun gevoel van isolatie, vervreemding en hopeloosheid en zoeken in onverwachte hoeken naar veilige plekken om opnieuw een 'team van steun en solidariteit' te creëren. In plaats van te proberen de complexiteit uit te wissen, proberen we ons een weg te banen uit dit kluwen.

Sabine Vermeire is systeemtheoretisch en narratief psychotherapeut, opleider, supervisor en staflid aan de Interactie-Academie vzw. Expertiseterreinen zijn werken met kinderen, jongeren, ouders en gezinnen in zorgwekkende omstandigheden (hechtingsmoeilijkheden, geweld, misbruik, pijnlijke levensgeschiedenissen, psychiatrische problematiek) en het werken met creatieve methodieken als het praten stokt. Recent verschenen: ‘Unravelling trauma and weaving resilience with systemic and narrative therapy. Playful collaborations with children, families and networks’. Dit boek wordt momenteel naar het Nederlands vertaald en verschijnt naar verwachting in het voorjaar in Nederland.

1.5. The Next Gen: vaardigheden van jongeren versterken, deel van democratische oefening in gezinnen

Peter Adriaenssens

Mesoniveau

Te lang werden therapeuten opgeleid vanuit het idee dat ze neutraal moeten zijn over politiek. Het is immers aan de cliënt om diens weg te vinden in het bos van normen en waarden. De overtuigingen van een cliënt moeten we uiteraard respecteren. Mensen komen echter vaak bij ons omdat hun levensstijl, omgeving en ervaringen in conflict zijn met hun mentale gezondheid. In gezinnen groeien spanningen omdat er steeds vaker ook een politieke olifant in de kamer staat. De polarisatie op straat komt binnen in de therapiekamer. Daar hoor je vaker een authentieke worsteling met ‘toen het nog allemaal eenvoudig leek’.

Als therapeut hebben we een kans om bij te dragen aan het verdragen van democratie. Daarom is het belangrijk dat wij ons bewust zijn wie de huidige jeugd is in verhouding tot de wereld. Jongeren groeien op in heel diverse gezinsvormen en moeten leren weerbaar en flexibel in te spelen op een realiteit die snel wijzigt, in een werelddeel dat alles in vraag stelt en vaak polariseert. Onze instabiele tijd beukt in op een puberbrein in ontwikkeling. Wat kunnen we doen om deze jeugd te leren een weg te vinden in deze complexiteit en gezonde waarden te ontwikkelen?

Na deze parallelsessie heb je meer inzicht in welke complexe en polariserende wereld jonge tieners nu opgroeien en waar wij hen kunnen helpen c.q. ondersteunen vanuit verbinding. Via fragmenten uit de praktijk leer je hoe gezinnen door allerlei conflictthema’s heen kunnen oefenen met flexibiliteit en democratisch samenleven. Als gezinstherapeut leer je crisissen te benutten voor groei van allen en voor het verkennen en leren houden van complexiteit.

Peter Adriaenssens (1954) studeerde kinder- en jeugdpsychiatrie. Hij richtte het Leuvense Vertrouwenscentrum Kindermishandeling op waarvan hij directeur was met expertise in trauma, huiselijk geweld en traumatherapie. In het UZ Leuven was hij 35 jaar kliniek hoofd residentiële zorg voor jonge tieners. Hij is systeem- en gezinstherapeut. Hij heeft vandaag nog een praktijk traumatherapie & gezin en is nog steeds actief als erkend opleider bij Context. Hij geeft regelmatig lezingen.