Studiemiddag WAC 7 december 2018

Robert van Hennik (systeemtherapeut, onderzoeker) schetst hoe er vanuit een systeemtheoretisch kader naar wetenschap en wetenschappelijke validiteit gekeken kan worden. Hij laat zien hoe hij samen met cliënten multi-methodisch (kwantitatief en kwalitatief) onderzoek heeft gedaan naar samenwerking binnen en ontwikkelingen in systeemtherapie. Hij gaat met deelnemers in gesprek over de mogelijkheden om collaboratief onderzoek toe te passen in de alledaagse praktijk van systeemtherapeuten. Samen met de deelnemers onderzoekt hij of we hiermee regie in procesmatige therapie en kwaliteit van zorg inzichtelijk kunnen maken en bevorderen.

De studiemiddag bestaat uit vier delen:

  1. In gesprek met elkaar reflecteren op de vraag hoe je vanuit een systeemtheoretisch kader kunt kijken naar wetenschap, onderzoek, data, evidentie en validiteit.
  2. Robert vertelt over de opzet van zijn multi-methodisch onderzoek, waarin hij kwantitatief en kwalitatief onderzoek heeft gecombineerd.
  3. Bespreken van casuïstiek en de conclusies uit het promotieonderzoek.
  4. Discussie over de vraag of collaboratief praktijkgericht en generatief onderzoek een effectief en betekenisvol alternatief kan zijn voor gestandaardiseerde behandel- en monitor modellen. 

Wat is Practice based evidence based practice (PBEBP) 
Systeemtherapie bevordert het systemisch leren. Systemisch leren is improviseren, is zoekend anticiperen op onvoorziene omstandigheden, en zelf-organiserend transformeren in verbinding tot veranderende contexten. Therapeut en cliënten improviseren wanneer zij van repeterende patronen afwijken en samen in het ongewisse treden. Door stelselmatig te evalueren is er terugkoppeling mogelijk over wat er werkt, wat er niet werkt en over hoe de onderlinge samenwerkingsrelaties verbeterd kunnen worden.

‘Practice Based Evidence Based Practice’ betekent dat de therapeut samen met cliënten onderzoek doet naar de samenwerking en ontwikkelingen en dat de uitkomsten van het onderzoek input voor de therapie zijn. Therapeut en cliënten leren in collaboratief onderzoek een effectiever team te worden. Zij leren hoe zij leren.
Leren hoe we leren wordt ook wel 3e orde leren genoemd (Visser, 2007). Uitkomsten van 3e orde leren helpt ons om methodieken op maat aan te bieden, afgestemd op de cliënt(en). Het helpt ook improvisaties te coördineren op basis van wat in samenwerking geleerd is. De therapeut leert hoe hij of zij een effectieve therapeut kan zijn voor dit specifieke gezin, in deze specifieke omstandigheden onder invloed van door de tijd heen veranderende maatschappelijke, culturele en sociale discoursen. 

Over Robert van Hennik
Robert van Hennik (systeemtherapeut, Doctor in Systemic Practices en Taos Associate) werkt als therapeut, docent en supervisor bij Euthopia, GGZ Breburg en de RINO-groep. Hij deed afgelopen jaren onderzoek naar feedback gestuurde systeemtherapie aan de University of Bedfordshire in Luton, UK.